Rio: Behind the scenes…

Na jaren van voorbereiding is het zover: de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Theo van de Vendel (olympisch eventingruiter met Zindane), Kathleen van Winden (groom Arlando N.O.P.) en Tonnie Kreuwel (groom Zenith SFN N.O.P.) vertellen in hun blogs over hun ervaringen en belevenissen in de Braziliaanse hoofdstad. Brengt Rio hen wat ze er van verwachtten? Lees mee en leef mee!

Hierbij het eerste blog van Kathleen van Winden: "Het avontuur gaat beginnen!"

Zondag 31 juli

Tijdens het NK Dressuur in Ermelo werden Diederik en Arlando Nederlands kampioen. Een memorabel moment, een magische rit en een geweldig resultaat, want de scores logen er niet om. Het is voor Diederik en de mensen om hem heen een bekroning op hun werk. Jarenlang trainen, waarbij ze bij zichzelf gebleven zijn en niet gestopt zijn met gaan voor waar ze in geloofden, betaalt uit in een nationale titel en afvaardiging naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Nu was het officieel: Arlando gaat naar Rio!

Goede voorbereiding is het halve werk Toen twee weken terug bekend werd dat Diederik en Arlando in het Nederlandse dressuurteam zaten, waren ik en zijn moeder Jannet thuis al meerdere maanden bezig met de preparatie van de eventuele reis naar Brazilië.  Ze zeggen niet voor niets: een goede voorbereiding is het halve werk. Bij het pakken voor de Spelen in Rio komt een hoop kijken, het is immers niet om de hoek. Er zijn een hoop regels waar Arlando’s ‘bagage’ aan moet voldoen. Zo moeten bijvoorbeeld alle stalkisten die mee gaan voorzien zijn van kloppende paklijsten, reizen zijn brokken en supplementen mee en is er maar een aantal merken aan ruwvoer dat meegebracht mag worden. Dit betekende voor Arlando dat hij voorlopig even afscheid moest nemen van het heerlijke hooi van de buren en hij een tijd terug al geleidelijk over is gegaan op verpakte baaltjes die wel ingevoerd mogen worden. Ook was de wedstrijdkast te hoog, want de lading mag niet hoger zijn dan 1,60. Gelukkig kan na een goede opknapbeurt een oude wedstrijdkast van Alex weer dienst doen.

Nog voorzichtiger dan anders In deze laatste weken voor vertrek ging het dagelijkse leven gewoon door. Diederik trainde weliswaar minder paarden en gaf niet veel les meer, om zo goed uit te rusten voor de Spelen, maar de dagelijkse routine bleef zo goed als onveranderd. Toch hangt er een aparte sfeer in de lucht. Geen spanning, maar het is merkbaar dat er iets groots staat te gebeuren. Het einddoel is nu zo dichtbij dat je het bijna aan kan raken. Dan word je je ineens heel bewust van wat er allemaal mis kan gaan. Nog voorzichtiger dan ik eerder was begeleid ik Arlando tijdens onze wandelingen nu heel behoedzaam over ieder drempeltje op ons pad, want stel je voor dat hij struikelt. ’s Morgens vroeg loop ik hem nog eens extra helemaal na om er zeker van te zijn dat hij zich tijdens de nacht niet bezeerd heeft, want stel je voor... Niet alleen ik, maar zeker ook Diederik en de werknemers op stal zijn heel opmerkzaam. Want met z’n allen willen we maar één ding: dat Arlando straks kan schitteren in de ring tijdens het grootste sportevenement dat er bestaat.

Klaar voor vertrek Inmiddels staat alles klaar voor vertrek en ben ik zelf mijn koffer verder aan het inpakken. Vannacht om 4 uur zal Arlando vertrekken naar Luik, waarna Diederik, Alex en ik om half 7 richting Schiphol vertrekken voor onze vlucht. Ergens vind ik het best een spannend idee dat Arlando zonder mij of Diederik moet reizen. Een van ons is er eigenlijk altijd bij wanneer hij op transport gaat, en nu, op zijn allereerste reis in de lucht, zitten wij op een ander vliegtuig. Het stelt gerust dat teamveterinair Jan Greve aan boord is om de dressuurpaarden te begeleiden, samen met een deskundig team.

Tijdens momentjes van rust tijdens het avondeten komt het binnen; de realisatie dat morgen het avontuur echt begint. Zenuwen heb ik niet, maar ik ben wel zo enthousiast dat ik me afvraag of ik vannacht wel kan slapen. Gelukkig weet Arlando nog van niets en gaat een kalme nacht tegemoet, want met de reis die hij voor de boeg heeft kan hij zijn rust goed gebruiken.