IDS staat boordevol mooie verhalen over sport en fokkerij! Vandaag een van deze verhalen uitgelicht: Maak kennis met de favoriet van Marian Dorrestijn, Zonneglans.

Het is ruim 35 jaar na de geboorte van Zonneglans, maar zodra Marian Dorresteijn begint te praten over de imposante verschijning van de goudkleurige Le Mexico-zoon, lijkt het alsof zij het heeft over een hengst van deze tijd.

“Zonneglans deed met zijn prachtige goudvoskleur zijn naam eer aan. Het was een hengst met een mooi front, een geweldig sterk achterbeen en een imponerende galoppade. In de fokkerij heeft hij weinig kansen gehad, omdat hij al op zijn eerste jaargang veulens werd afgekeurd. Er zijn maar weinig nazaten van hem, maar die er zijn hebben het op de keuring en in de sport heel goed gedaan”, licht Dorresteijn toe over het fokproduct van J. Bekkers uit Sint Oedenrode. Die gebruikte de keurhengst Le Mexico voor zijn stermerrie Rhodos, een dochter van L’Espoir uit een Gelderse moederlijn.

Albert Heijn Cup
In de jaren ‘80 was het niet gebruikelijk dat hengsten in de sport werden uitgebracht. “Mijn zus Coby van Baalen reed hem in verschillende rijpaardnummers. De rubrieken om het bestgaande rijpaard waren door hun tijdsduur toch vaak een soort afvalrace. Zonneglans was met zijn sterke achterbeen, gezonde dosis aan looplust en zijn natuurlijke, bergopwaartse manier van bewegen gemaakt voor die rubrieken.” In Bennekom wordt Zonneglans Nederlands kampioen bestgaand rijpaard, een rubriek die vergelijkbaar is met de huidige Pavo Cup. De hengst doet ook goede zaken in de Albert Heijn Cup, een ander rijpaardnummer uit die tijd. “Hij won de Albert Heijn Cup zo vaak dat de organisatie op een gegeven moment de regel in het leven riep dat een combinatie de staatsiedeken maar één keer kon winnen”, lacht Marian.

Epiretha
Omdat Dorresteijn onder de indruk is van de voshengst, wil ze graag een nazaat in haar bezit krijgen. “Op de stamboekkeuring in Kerk-Aveaath zag ik een Zonneglans-merrie in de vooropstelling staan. Een mooie vos die als een koningin over het terrein heen keek. Dat prachtige hoofd en dat royale front, dat vond ik zo aansprekend. Die moet ik hebben, dacht ik zonder dat ik haar nog maar een pas had zien lopen. Later hebben Hennie en ik haar daadwerkelijk gekocht.” Die merrie blijkt Epiretha (uit Piretha ster prest van Kamelion, fokker G. van Eijk-Bos uit Woerden), in veel opzichten een kopie van haar vader. “Net als Zonneglans had zij veel rittigkeit en de motor op de juiste plaats, die stond altijd aan bij Epiretha. Het is zo’n geweldige ervaring als je dat meewerkende onder je voelt. Na mijn eerste training bij Coby feliciteerde mijn zus mij dat ik mijn eerste Grand Prix-paard gevonden had. In 1991 werd ze UTV-kampioen bestgaand rijpaard.  Door een blessure kwam ze helaas niet verder dan het Z2, waarna we haar voor de fokkerij hebben ingezet.”

Het hele artikel kunt u vinden in IDS nr. 18. Vraag hier een gratis proefnummer aan.

Tekst: Steef Roest