Het KWPN Magazine staat boordevol mooie verhalen over sport en fokkerij! Vandaag een van deze prachtige verhalen uitgelicht.

Een heel stel fokproducten van familie Reitsma uit het Friese Driezum heeft zich al op positieve wijze weten te onderscheiden op de keuringen, in de aanlegtesten en in de sport. Zij zijn stuk voor stuk het resultaat van weldoordachte fokkerij, waarbij de fokkers meer dan eens hun ervaring vanuit de koeienfokkerij toepassen op de paarden. Het eerste deel van de opleiding van de merries houden ze veelal in eigen hand, en daarbij stellen ze hen vaak voor in de merrietesten. (…)

“We zijn een boerenfamilie en van kinds af aan heb ik altijd gereden. In de beginjaren kochten we steeds paarden, die maakten we dan zelf zadelmak om dan vervolgens weer te verkopen. Op een gegeven moment had mijn vader een Doon xx-merrie, en daar is de fokkerij mee begonnen. Met die lijn fokt hij ook nog steeds”, blikt Jelle Jan terug. Zijn vrouw Nella Wolters is ook opgegroeid tussen de paarden en koeien. “Bij ons thuis hadden we Welsh pony’s en mede dankzij hen ben ik een echte voorstander van bloedpaarden geworden.” In de loop der jaren werden er diverse merries aangekocht voor de fokkerij, waarvan meerdere via VDL Stud, en de hobby groeide naast het melkveebedrijf steeds verder door. “In de jaren ‘90 hadden we zo’n tien veulens per jaar, dat is nu wel minder. Tien jaar geleden hebben mijn broer Douwe Piet en ik het melkveebedrijf overgenomen van mijn vader, die zelf in het dorp is gaan wonen. Op dat moment hebben we ook de paarden verdeeld, en zet ik samen met Nella onze eigen fokkerij voort.”

Complete plaatje
Bij Jelle Jan en Nella worden de paarden grotendeels in eigen beheer opgeleid voor de sport, keuringen, aanlegtesten of verkoop. “Tot zo’n twaalf jaar geleden maakte Jelle Jan onze paarden zelf zadelmak en hij voelde precies aan op welk moment ik ze dan kon overnemen. Nu doen we nog wel al het voorbereidende werk zelf, maar brengen we ze weg om zadelmak te maken of om naar de merrietest te gaan”, vertelt Nella. De hengstveulens worden ieder jaar verkocht, en de meeste merrieveulens worden aangehouden om zo zeker te zijn van vrouwelijke opvolging. “We maken de merries zelf klaar en dan zijn twee tot drie per jaar wel genoeg, zeker omdat Nella er nog een halve baan buitenshuis bij heeft en ik druk ben op het bedrijf. En als we het doen, willen we het ook graag goed doen”, legt Jelle Jan uit. “Het geeft veel informatie om zelf met de paarden aan de gang te gaan. Dat doen we in alle rust. Daarnaast vragen we altijd aan andere mensen om met ons mee te kijken, zoals de hoefsmid, hengstenhouder, dierenarts of ruiter. Ook overleggen we met fokkers uit andere delen van Nederland, dat brengt toch vaak weer andere inzichten met zich mee. En we maken regelmatig filmpjes van onze paarden, zodat we op die manier de ontwikkeling kunnen bekijken. We vinden het echt interessant wat andere mensen van onze paarden vinden. Mede daardoor gaan we regelmatig naar de keuringen, want het is heel belangrijk om je paarden te blijven vergelijken met die van een ander. Dan weet je waar je staat.” (…)

Koeienfokkerij
Dankzij hun ervaring met de koeienfokkerij, bekijken Jelle Jan en Nella de paardenfokkerij naar eigen zeggen door ‘een koeienbril’. “Tussen de koeien- en paardenfokkerij zijn meer overeenkomsten dan de meeste mensen denken. Natuurlijk gaat de selectie bij de koeien sneller en makkelijker, omdat ze grotere aantallen hebben en de milieu-invloeden een veel minder grote rol spelen. Als ik op een ledenvergadering het woord koeienfokkerij laat vallen, word ik toch vaak wat raar aangekeken, maar wat ons betreft mag de paardenfokker wel eens vaker een voorbeeld nemen aan de koeienfokker. Dat heeft bijvoorbeeld met het lineaire scoreformulier en de indexen al veel goeds gebracht. En nu met de genoomwaarden, dat kan nog veel verder uitgebreid worden”, is Nella van mening. “Bij koeien hebben de fokwaarden een hogere betrouwbaarheid en zijn er sneller gegevens beschikbaar over de nafok van de jonge stieren. Bij de paarden worden er veel jonge hengsten goedgekeurd, en de meeste krijgen niet genoeg de kans om te laten zien hoe ze zich vererven. Wellicht kan het stamboek daarop inspelen door dochters van jonge hengsten voorrang te geven in de merrietesten, zodat er sneller gegevens beschikbaar komen. Een ander sterk punt vanuit de koeien is dat ze daar een onafhankelijk bureau hebben dat uit alle landen informatie verzamelt over de productie- en exterieurgegevens. Dan krijg je een veel completere index. Het gebeurt bij de paarden ook steeds meer dat verschillende stamboeken gekruist worden en nu richt ieder stamboek zich alleen op hun eigen paarden. Daar liggen kansen”, vult Jelle Jan aan.

Het hele artikel lezen? U vindt deze in het negende KWPN Magazine dat vrijdag 20 september is verschenen. Vanaf dit jaar ontvangen alle KWPN-leden twaalf keer het KWPN Magazine – In de Strengen. Wilt u deze ook ontvangen? Sluit dan nu KWPN-lidmaatschap voor 2020 en krijg de laatste maanden van dit jaar cadeau en profiteer direct van alle lidmaatschapsvoordelen of bestel een los exemplaar in de KWPN Webshop.

Tekst: Jenneke Smit
Beeld: Jacob Melissen