De nalatenschap van Wim van der Leegte is groot, zowel in de paardensport als daarbuiten. Onder de vlag van familiebedrijf VDL Groep wordt menig paardensportevenement financieel ondersteund. Van der Leegte’s stoeterij, Stoeterij Duyselshof, heeft tevens haar sporen verdiend in de topsport én als fokkerij van springpaarden. Al deze successen kenmerkte de visie van de Brabantse topondernemer.

Het typisch Nederlandse beeldmerk, de roodwit-blauwe-vlag met daarop VDL Groep, is niet weg te denken uit de paardensport. Op ieder groot internationaal concours in Nederland vind je het terug, als ook bij de paarden en ruiters van Stoeterij Duyselshof. Van der Leegte droeg de Nederlandse paardensport een zeer warm hart toe. “Opa deed echt alles voor de sport”, vertelt kleindochter Tara van der Leegte.

Landgoed Duyselshof
Middenin de Kempen, verscholen tussen de bossen van Landgoed Duyselshof, wordt topsport bedreven op het allerhoogste niveau. Al bijna 25 jaar is Leopold van Asten verbonden aan Stoeterij Duyselshof en hij heeft het bedrijf zien uitgroeien tot een springstal die meetelt op het allerhoogste niveau, zowel in de springring als in de fokkerij. Naast de topsportstal in Duizel, vind je in Hoogeloon de fokkerij, opfok en opleidingsstal. “We fokken bovengemiddelde paarden en dat heeft mijn verwachtingen overtroffen”, klinkt Leopold van Asten trots. Recent bezorgde Van Asten de stoeterij haar tweede 1.60m-paard uit eigen fokkerij.

Olympische longlist
In november 2023 overleed Wim van der Leegte plotseling op 76-jarige leeftijd. “Wim maakte nog mee hoe één van zijn eigen fokproducten de landenwedstrijd in Rotterdam won. Nu er steeds meer continuïteit in de fokkerij komt, had hij daar ongetwijfeld van genoten. Ik denk dat hij ontzettend trots zou zijn op wat we nu hebben bereikt”, vertelt Leopold van Asten. Dat eigen fokproduct was de in Zangersheide geregistreerde schimmelruin VDL Groep Iron, een zoon van VDL Groep Charisma Z uit de KWPN-merrie Dindy-Blue (v.Mister Blue). Deze moederlijn bracht al meerdere internationale springpaarden. Zo gaf grootmoeder Zindy (v.Heartbreaker) de 1.50m-dochter Katrien (v.Verdi) van Kent Farrington, het 1.45m-paard Indurijn (v.Inshallah de Muze) van Johnny Pals, de internationaal 1.40m geklasseerde en BWP-goedgekeurde hengst Jorlan (v.Verdi) en de internationaal geklasseerde 1.30m-merrie Hindy (v.Inshallah de Muze). Overgrootmoeder Umbra (v.Voltaire), gaf het 1.60m-paard Nascar van ’t Siamshof (v.Emilion) van de Belgische topruiter Pieter Devos. VDL Groep Iron was Van der Leegte’s eerste 1.60m-paard uit eigen fokkerij. “Daar was opa wel echt trots op, en de hele familie trouwens. Het was zijn droom om met een paard uit de eigen fokkerij van Stoeterij Duyselshof naar de Olympische Spelen te gaan. Dat Leopold en Iron op de longlist stonden was wel heel speciaal”, aldus Tara van der Leegte. Ook Leopold van Asten koestert mooie herinneringen aan VDL Groep Iron, die inmiddels furore maakt onder de Ierse Cian O’Conner. “Het was een prachtig moment om een landenwedstrijd in eigen land te winnen. Het was de eerste keer voor Iron dat hij op dat niveau acteerde. Dat Wim én Willem (van der Leegte, red) daarbij waren maakte het extra mooi.”

Lange adem
“Naast successen blijkt dat je met sommige aankopen ook pech kunt hebben, denk aan blessures”, legt Van Asten uit. “Wim had zelf de passie om te fokken, dat wilde hij graag. Op een gegeven moment kon Wim de fokkerij en de stallen van zijn goede vriend Sjors Burg overnemen.” De invloeden van de fokkerij van Sjors Burg vinden we nu terug in nakomelingen op Stoeterij Duyselshof. “Wim vond het prachtig om op zaterdag samen met zijn vrouw Margriet op de stoeterij rond te wandelen als de veulens geboren waren. Naast de passie voor het fokken had Wim het streven om goede paarden te fokken, zodat we die grote investeringen in oudere paarden niet meer hoefden te doen.” De weg van de lange adem, zoals menig fokker weet, en de ultieme droom; topsport bedrijven met eigen fokproducten. Hoe keek Van Asten tegen de plannen en dromen van Van der Leegte aan? “Ik was van mening dat het fokken van eigen paarden om topsport te doen een moeilijk verhaal zou zijn. Ik zag om mij heen veel mensen die dat wilden en die daar niet in slaagden. Het heeft een jaar of twaalf, dertien, veertien geduurd voordat we dat kwalitatief betere paard fokten. De fokkerij maakt inmiddels echt het verschil. Wij zijn met goede merries begonnen en door te selecteren op kwaliteit, zijn we nu wel zo ver dat ik circa zo’n tien paarden hier op stal heb staan en dat er acht uit de eigen fokkerij komen.”

Nul springen is een kwaliteit
Van Asten zelf heeft al tal 1.60m-paarden gereden en opgeleid. Wat vindt hij als ruiter belangrijk in een springpaard? “Instelling”, klinkt het stellig. “Natuurlijk moeten ze de aanleg hebben, maar de instelling maakt het verschil. Je merkt het vrij snel of een paard de juiste instelling heeft en het goed wil doen. Nul willen springen, is ook echt een kwaliteit. Misschien niet altijd op de perfecte manier of met de perfecte techniek, maar in elk geval van de paal af willen blijven. Dat is iets wat een paard heeft of niet. Deze informatie van de paarden hebben wij al van jongs af aan”, legt de springruiter uit, doelend op het selectietraject van Stoeterij Duyselshof. Voordat een paard op de topsportstal, of zelfs de opleidingsstal terechtkomt, gaat een heel selectietraject aan vooraf. “Het begint natuurlijk bij de hengstenkeuze, of eigenlijk bij de keuze voor de merries. Wij fokken met merries die tot de verbeelding spreken zoals Issis du Marais, Miss Untouchable, Beauty, Think Twice, Urane de Talma. Stuk voor stuk merries die zichzelf hebben bewezen in de sport.” De fokkerij van Stoeterij Duyselshof is in handen van Kees Oosthoek. Hij is verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken en de verzorging van de fokmerries en opfok. In totaal staan er zo’n 20 fokmerries en 60 jonge paarden in de opfok.

Streng selecteren
“Wij zijn steeds strenger aan het selecteren, en ook steeds eerder. We willen de groepen niet te groot laten worden. Het verschil met toen we begonnen is heel groot. In de beginjaren wilde Wim niet selecteren bij de jonge paarden en ze allemaal de kans geven. Dus alle paarden die acceptabel waren op de röntgenfoto’s werden zadelmak gemaakt. De laatste jaren is dit veranderd, en nu zetten we deze lijn door. We blijven streng selecteren.” Waarop worden de paarden geselecteerd? “De röntgenfoto’s moeten acceptabel zijn, anders gaan ze het opleidingstraject niet in”, is Van Asten duidelijk. Op de opleidingsstal worden de paarden zadelmak gemaakt en van daaruit worden de paarden verder opgeleid en op wedstrijden uitgebracht. “We hebben vier keer in het jaar een beoordelingsdag, om te zien hoe het paard zich heeft ontwikkeld. Natuurlijk blijft dat een momentopname, maar toch geeft dit veel informatie. Naast deze dagen zie ik ook alle concoursvideo’s en daarin zie je ook veel ontwikkeling. Wanneer nodig sturen we bij. Af en toe geef ik les op de opleidingsstal, en soms rijd ik daar enkele paarden. Pascal Uytendaal geeft wekelijks les, die continuïteit en regelmaat is voor mij niet haalbaar.”

Van Hoogeloon naar Duizel
Als alles naar wens verloopt komen de paarden uiteindelijk in Duizel op stal bij Van Asten. “Normaal komen de jonge paarden op een leeftijd van zes of zeven jaar bij mij op stal. Soms zie je al vroeg dat een paard veelbelovend is, bij anderen zie je dat op een later moment. In de tussentijd verkopen we ook diverse jonge paarden en het wil zeker niet zeggen dat we onze beste paarden niet verkopen. Uiteindelijk moet het ook financieel uitkomen, en alleen de beste paarden brengen natuurlijk het meeste geld op.” In de loop der jaren heeft Van Asten zijn mening bijgesteld dat het toch mogelijk is om met zelfgefokte paarden mee te doen in de absolute top. “Er komen binnenkort drie zevenjarigen mijn kant op, dat is best veel van één jaargang. Noucha, Notre Dame, Niagara en dan rijdt Nathalia nog met Nemo. Zij hebben op Jumping Indoor Maastricht gereden en dat is ook een beter paard. Toen we aan dit hele traject begonnen, had ik nooit gedacht dat ik op niveau zou kunnen meerijden met enkel en alleen eigen fokproducten. Dat lijkt nu in de praktijk wel te kunnen, je moet die lange adem hebben en het is al die jaren een hele investering geweest. En nu blijkt dat we bovengemiddelde paarden fokken. Of het nu Kiara, Victoria, Mistral, Hutch of Falco is, of de groep zevenjarigen die eraan komt. We komen op een punt dat we meer dan voldoende doorstroom hebben voor de sport en voor de handel.”

Vooruitgang en vernieuwing
Ondanks het wegvallen van Wim van der Leegte verandert er volgens Leopold van Asten en Tara van der Leegte weinig aan de visie van Stoeterij Duyselshof. “Voor mij ziet de toekomst er nog hetzelfde uit. Ik rijd graag concoursen, en ik wil graag zo ver mogelijk komen. Het zou mooi zijn als ik nog een keer richting kampioenschappen kan gaan denken met de paarden die ik heb”, legt Van Asten uit. Tara van der Leegte beaamt dit. “De stoeterij bestaat nu ongeveer twintig jaar en de paarden die we fokken worden steeds beter. Er gaan meer paarden van de opleidingsstal in Hoogeloon naar de sportstal in Duizel. Daarnaast zetten we beloftevolle jonge merries al vroeg in voor de fokkerij, nog voordat ze hun sportcarrière starten. Zo boeken we sneller vooruitgang en vernieuwing.”

Dit is een deel van een artikel uit het nieuwste nummer van het KWPN Magazine. Wilt u graag meer artikelen lezen? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop.

Bron: KWPN (overname niet toegestaan)
Tekst: Judith Martens
Foto: Sofie Gustafsson