IDS staat boordevol mooie verhalen over sport en fokkerij! Vandaag een van deze verhalen uitgelicht: Maak kennis met de  fokkerij van Stoeterij Renken, waaruit al behoorlijk wat internationale springpaarden zijn voortgekomen.

Uit de bloeiende fokkerij van Stoeterij Renken zijn al zo’n vijftig internationale springpaarden voortgekomen, zoals bekende Grand Prix-paarden als Abra Kadabra (v.Vancouver), Valentin R (v.Heartbreaker) en Mr. Europe (v.Mr. Blue). Vanuit het Groningse Vriescheloo richt de familie Renken zich met succes op het fokken van topspringpaarden en maakt daarbij gebruik van de allerbeste prestatiegenen en zo min mogelijk concessies. 

Fokken voor de topsport, dat is het voornaamste doel van familie Renken. De dagelijkse leiding van de stoeterij ligt in handen van Harold Renken, die samen met zijn broer Jan en diens vriendin Ragnhild, vader Engel en moeder Diny, en vrouw Katja Renken-van der Lubbe het team achter het familiebedrijf vormt. De hengstenkeuzes worden in overleg gemaakt, waarbij ook de commerciële insteek een rol speelt. Strenge selectie, veel geduld en doorzettingsvermogen heeft de familie Renken al veel goeds gebracht. Zo zijn ze in staat gebleken vanuit niets een succesvolle fokkerij op te bouwen.

Sterke start
In 1998 is de keuze gemaakt om van hobbymatige naar professionele fokkerij over te gaan. Het akkerbouwbedrijf werd omgeturnd in een stoeterij en om zo succesvol mogelijk te zijn in de fokkerij, is er vanaf het begin geïnvesteerd in eersteklas merriemateriaal uit vooraanstaande prestatiestammen. En dat heeft de familie Renken geen windeieren gelegd. Zo komen uit de in 1999 geboren jaargang met Sir RV (v.Burggraaf), Silverstone RV (v.Voltaire) en Sanne RV (v.Cavalier) gelijk drie internationale springpaarden. Laatstgenoemde won de Grand Prix van Ugar onder Alain Jufer. Een jaar later waren dat er met Twister RV (v.Lux), Twin Twin RV (v.Calvados) en Toscane RV (v.Cavalier) ook weer drie. En de lat is in de loop der jaren alleen maar hoger komen te liggen. “We fokken echt voor de sport en hebben het vizier altijd op de lange termijn gericht met onze paarden. In het verleden gingen we wel naar keuringen, maar we weten uit eigen ervaring dat niet alles in te schatten is op basis van vrijspringen. Dus tegenwoordig laten we de merries thuis in het stamboek opnemen, krijgen ze eerst zelf een veulen en gaan ze daarna de sport in. Dat bevalt ons heel goed”, vertelt Jan Renken, die in het dagelijks leven als agrarisch makelaar werkzaam is.

Het hele artikel kunt u vinden in IDS nr. 20. Vraag hier een gratis proefnummer aan.

Tekst: Jenneke Smit
Foto: Jacob Melissen