Sinds oktober 2019 runt Siebe te Bokkel zijn eigen africhtings- en trainingsstal. Onder zijn eigen naam houdt deze jonge ondernemer zich bezig met het keuringsklaar maken van zowel hengsten als merries. Daarnaast richt Siebe zich op het onder het zadel en aangespannen africhten, opleiden en desgewenst uitbrengen van paarden.

Zijn liefde voor paarden kreeg Siebe met de paplepel ingegoten. Moeder Desirée en vader Sjacco reden paard in hun jonge jaren, weliswaar hobbymatig, maar wel heel enthousiast. Grootouders Gerrit en Dora te Bokkel zijn gedreven fokkers en runnen met hun dochter Daniëlle een groot manegebedrijf. Daar was Siebe als klein ventje al dagelijks te vinden: “Er was altijd wel wat te beleven. Ik ging graag de paarden voeren met opa, met hem mee naar de fokkers of naar het KI-station met de hengst. Ik was al een jaar of veertien toen ik ook wat serieuzer ging rijden en mennen. De grondbeginselen van het mennen heb ik geleerd van mijn grootvader Jo Kralemann. In die tijd begon ik ook als zaterdaghulp bij Stal Aris van Manen en heb ik vooral van Matthijs van Middelkoop heel veel geleerd. Ik maakte er uitgebreid kennis met alle facetten van het runnen van een africhtingsstal annex dekstation: van het trainen en toiletteren van de paarden, het laten dekken van de hengsten tot het ontvangen van klanten. Daar heb ik tevens mijn certificaat om te insemineren behaald. We waren er bezig met Gelderse-, tuig- en rijpaarden en daardoor heb ik me veelzijdig kunnen ontwikkelen, en ja, dat komt me hier nu goed van pas.”

Mooie kans
In de tussentijd rondde de nu 21-jarige Siebe de havo af en ging hij naar Van Hall Larenstein in Velp, een hbo-opleiding voor paardenhouderij. Wie nu denkt dat Gerrit aan de zijlijn stond te juichen toen zijn kleinzoon in zijn voetsporen leek te treden, heeft het mis. Hij weet als geen ander dat, hoe mooi ook, het enorm hard werken is om in paardenland een fatsoenlijke boterham te verdienen. Hij hamerde er bij Siebe dan ook juist op het volgen van een goede opleiding. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zelfs een docent vroeg eens aan Siebe: ‘Wat doe jij in vredesnaam hier? Ga lekker met de paarden aan de gang’. Dat had natuurlijk te maken met Siebe’s gebrek aan concentratie in de schoolbanken en het vaker niet dan wel aanwezig zijn tijdens de lessen. Alsof het zo moest zijn, kwam vrijwel gelijktijdig de stal van Hollander Horses beschikbaar. Siebe vertelt: “De mede-eigenaar van Hollander Horses volgde instructie bij Daniëlle. Hij had nog niet zo lang geleden deze stal overgenomen samen met zijn partner en zij zochten een passende invulling. Ik kreeg de vraag of het iets voor mij zou zijn en daarop kon ik volmondig ‘ja’ antwoorden. Een hele mooie kans om als startende ondernemer mijn bedrijf te starten op een prima accommodatie.” Siebe nam zijn vier trainingspaarden mee vanuit Eerbeek. In Lieren heeft hij 30 stallen tot zijn beschikking.

Tuigpaarden
Siebe beleert naast rijpaarden ook de nodige tuigpaarden voor de mensport: “Naast dat ik aangespannen rijden leuk vind, bezoek ik ook regelmatig tuigpaardkeuringen en -concoursen. Vanwege mijn interesse in tuigpaarden kocht ik samen met mijn grootvader vijf jaar geleden bij een bevriende fokker uit de buurt het tuigpaardveulen Misty-Rose (Fantijn uit Borderose ster van Manno, red.). Ondanks onze geringe ervaring met tuigpaarden sprak zij ons allebei aan: goed gefokt, mooi type en fijn bewegen. Als driejarige heb ik haar voor de wagen beleerd. Aat zei: ‘Nu heb je een echt goed tuigpaard, dus dan is dit het moment om haar ook uit te gaan brengen in de sport.’ Vorig jaar startte ik haar mede daardoor in een showrubriek tijdens de Nationale Tuigpaardendag en die rubriek won ze ook nog. Heel mooi om mee te maken natuurlijk.”

Positieve wijze
Op de vraag waar Siebe zichzelf ziet staan over tien jaar antwoordt hij: “Ik hoop nog steeds hier, want deze plek bevalt heel goed. Alles is zo ingericht dat ik mijn werkzaamheden zo goed mogelijk kan verrichten. Zowel voor het zadelmak of keuringsklaar maken als het betuigen. Voor het aangespannen beleren is het hier perfect: ik kan zo met de paarden de straat op en door het dorp rijden, daar leren ze heel veel van. Als ik met de paarden naar het bos wil, moet ik ze wel op de wagen zetten. Dat maakt niets uit, want ook daar worden ze wijzer van. Deze plek ligt mooi centraal; binnen vijf minuten rijd ik op de A1 en in twintig minuten ben ik onder andere bij het KWPN-centrum in Ermelo. Ik wil met dit bedrijf vooruit blijven kijken, op een nette manier met de aan mij toevertrouwde paarden omgaan en iedereen is welkom om te komen kijken. Ik hoop dat binnen afzienbare tijd mijn naam op positieve wijze is gevestigd en dat ik nog steeds veel goede paarden keuringsklaar mag maken en africhten. Gerrit komt ondertussen gemiddeld twee keer in de week koffie drinken; even bij de paarden kijken en horen hoe het is. We wisselen dan ook de laatste nieuwtjes uit. Als ik het wil kan ik hem altijd om advies vragen, maar hij geeft nooit ongevraagd commentaar. Hopelijk kan dat over tien jaar ook nog steeds”, rondt de jonge ondernemer af.

Bron: KWPN (overname niet toegestaan).
Tekst & beeld: Gemma Janssen

Dit artikel komt uit de april-editie van het KWPN Magazine. Wilt u graag het hele artikel lezen en meer te weten komen over deze jonge ondernemer? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, maandelijks thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop.