CH Drogeham kende diverse hoogtepunten. Eén ervan was het kampioenschap fokmerries waar twee merries uit dezelfde fokstam streden om dit kampioenschap. Heel fraai was ook de finale van de meerspancompetitie.

Onlangs op de Nationale Tuigpaardendag had hij te veel paarden in de finale en daarom moest hij haar toen nog uit handen geven maar nu kon Harry van Middelaar alle eer zelf incasseren met Icanita (elite van Colonist uit Caunita ster pref prok, f. Joop van Wessel uit Zwartebroek) van Toon van Doorn. Acht merries namen deel aan het Kampioenschap Fokmerries, de helft ging naar de finale. Bij binnenkomst stond Icanita al helemaal op scherp en dat bleef ze gedurende de hele wedstijd. Mooi in het front, scherp van de vloer, achter er heel goed onder waardoor ze mooi vanuit de achterhand de boel in balans kan houden en de blik fier vooruit, zo haalde zij deze titel binnen. De concurrentie kwam van haar familielid Kianita (elite van Eebert uit Zianita ster pref van Manno) die weliswaar gefokt is door Gert Kamphorst uit Zwartebroek maar die dus ook een telg is uit de stam van Joop van Wessel. Mede-ger. is G.H. Kamphorst. Henk Hammers was de rijder van Kianita die de wedstrijd goed opbouwde met deze merrie en haar naar een climax wist te rijden en behoorlijk meestreed om de titel omdat Kianita steeds groter, fanatieker en expressiever ging bewegen. Een pracht strijd. Robbie van Dijk volgde met de zeer actievol bewegend deftige  Disaronno (v. Victory) van de Fam. de Leeuw waarna Klaas Buist de over een extra front en veel voorbeengebruik beschikkende Gorita (v. Atleet) op mocht stellen. Een kippenvelmoment was er toen Annemiek Calis met Emaire (v. Manno) en Nico Calis met Jara (v. Cizandro), beiden van Johan Kramer, naast elkaar de ereronde reden. Deze best bewegende merries werden vijfde en zesde. 

Heel bijzonder

“Heel bijzonder, dit moment”, licht Toon van Doorn de overwinning van zijn Icanita toe “Icanita wint door karakter, als ze voor de baan staat dan denk je ‘moet dat winnen’. Maar als Harry de teugels pakt, dan is ze er. Ze snapt meteen wat de bedoeling is. Fantastisch, ze ging zich gedurende de wedstrijd steeds meer dragen en ze ging steeds losser door het lijf. Na Hoogland komt ze thuis, ze is dragend van Lanto.” Toon is altijd op zoek naar iets goeds. “Weet je wat het is, als je er maar genoeg koopt heb je ook meer kans om een goeie over te houden, ik heb ook vele miskopen gedaan hoor. Bij ons is het zo, eerst komt het huishoudboekje, als dat een beetje op orde is gaat de rest gaat naar de paarden,” grapt Toon. 

Prachtig

Dan stond er ook de finale van de Anemone’s Stallion competitie meerspannen op het programma. In deze finale kwamen zes zeer gevarieerde aanspanning in de baan van tandem tot vierspan. Het was heel bijzonder om zes van deze geweldige aanspanningen te kunnen aanschouwen. De dagwedstrijd werd gewonnen door Leendert Veerman die de Equifirsten Amadeus (v. Saffraan), Eribo (v. Manno) en Jannes (v. Manno ) in randem aanspanning voorstelde. Het was geweldig zoals dit langspan vossen showde. Henk Hammers had Jivirona (v. Eebert) van Ter Laak en Havana (v. Bentley VDL) van Mekkes in tandemaanspanning en wat liep dat ook perfect! Het werd plaats twee gevolgd door Jan Jordans die Barend (v. Marvel), Casanova (v. Manno) en Cinuwalda (v. Larix) naast elkaar had.  Zo mooi! En zo beheerst! En zo indrukwekkend! En allemaal zo vanzelfsprekend! Hij werd derde. Derk Jan Mekkes had er vier aangespannen, en dat werd ook een pracht show. Uilke Haarsma had een klavertje drie aanspanning dat nu even niet geheel foutloos bleef en  Jan Bouwman had ook even tijd nodig om de rust in zijn tandem te krijgen. Het ging dus om een competitie en in de eindstand was Uilke Haarsma de overall-winnaar gevolgd door Leendert Veerman, Jan Jordans, Henk Hammers, Derk Jan Mekkes en Jan Bouwman waarbij de aanspanningen niet altijd hetzelfde waren gedurende de gehele competitie.

DB voor KWPN    foto agbrouwer