Zij had het gekscherend al eens voorspeld: op een dag worden zij en haar man rondgereden als Tuigpaardfokkers van het Jaar. Hij denkt dat hun tijd nog niet is gekomen. De zeer succesvolle fokproducten van dit echtpaar maken dat dit moment zich dit jaar al aandiende. Egbert en Els Kruiswijk zagen dit zelf niet aankomen: Els zat tijdens de huldiging op Ibiza en in plaats van rondgereden worden op de Nationale Tuigpaardendag viert zij het moment met haar vriendinnen, confetti en champagne en met de nodige tranen voor KWPN.tv.

We hebben het over Egbert (60) en Els Kruiswijk uit Loenen aan de Vecht die zo’n 25 jaar geleden ‘geheel blanco’ aan hun tuigpaardenfokkerij beginnen. Het woord tuigpaard komt destijds in hun vocabulaire nog niet voor, maar niets uit de tuigpaardenwereld is hen nu nog vreemd. Met de trots waarover zij nu over hun fokproducten spreken, vertalen zij exact het gevoel van de rasechte tuigpaardfokker en -liefhebber. Stammoeder Scodessa koopt Egbert in 1999, mede omdat Piet Lijffijt vindt dat hij nu maar eens een echte moet kopen. Hij weet er wel eentje uit een topstam. De eerder door Egbert aangekochte fokmerries zijn geen blijvers, maar Els heeft uit die startfokkerij een heel succesvol fokproduct weten te traceren. Dat is Manno-zoon Vlam (uit Kimberly ster van Droomwals), die in Amerika onder de naam Sam heel succesvol in de mensport loopt en genomineerd is voor Horse of the Year. Els laat met trots een Engelstalig krantenartikel met foto zien. ”Hij werd dan wel geen Horse of the Year, maar we worden daar met naam en toenaam genoemd. Wat was ik trots.”

Oeuvreprijs
“Het moment op de Nationale Tuigpaardendag overviel mij enorm. Zelfs Scodessa en haar veulen hebben ze ongezien uit de wei weten te halen.” Omringd door stammoeder Scodessa en haar veulen van Hertog Jan en hun de fokproducten Diesel, Latino, Mac Cloud, Juliësta en het span Jericho en Nobel, wordt Egbert gehuldigd op de Nationale Tuigpaardendag in Lunteren. Het is een oeuvreprijs, aldus de toelichting die ook verwijst naar het fokdoel van de familie Kruiswijk. Zij streven naar prestatie, samengaand met een functioneel en aansprekend exterieur, in combinatie met een laag verwantschap. Dat fokdoel weten zij in praktijk te brengen, zo gaat de toelichting verder. Ze worden omschreven als de bewakers van het erfgoed van Gerard Voorburg. Vandaag plukken zij daar dan de vruchten van. Els kan er maar niet over uit dat dat moment samenviel met haar vakantie. “Ik ga bijna nooit op vakantie en zeker niet zo ver weg.” Het is de kroon op hun werk, zo vertellen deze tuigpaardfokkers.

Maat
Een grote diversiteit aan hengsten is al gebruikt op Stal Kruiswijk. “Els en ik kunnen wel een half jaar nadenken over de hengstenkeuze en dan weten we pas enkele dagen voor de tijd welke hengst het moet worden. Goede dingen behouden en minpunten verbeteren, dat is ons doel”, zegt Egbert. “En concourspaarden fokken, we fokken niet voor de mensport, menpaarden komen er vanzelf,” voegt hij er aan toe. De speerpunten zijn: verwantschap, eigen prestatie van een hengst, alsmede de stam waaruit de hengst komt en maat. “Maat vind ik momenteel wel een probleem in de fokkerij”, zegt Egbert die bij kleinere merries graag de keuze wil kunnen maken uit hengsten met voldoende stokmaat. Maat is in hun merriestapel ook weleens een probleem. “We moeten geen hengstjes gaan fokken maar hengsten, een hengst moet een paard met maat en formaat zijn,” aldus deze als outsider begonnen, maar tot Fokker van het Jaar uitgegroeide tuigpaardenman die outsider en echtgenote Els meenam in de magie van het tuigpaard.

Sociaal gebeuren
Naast hun passie voor fokkerij is het sportgebeuren ook een heel belangrijk sociaal onderdeel van hun hobby. Egbert’s bedrijf Westfort-IJsselstein is al enkele jaren sponsor van de KWPN-hengstencompetitie. En dat gaat ook volgend jaar weer gebeuren. Daarnaast zijn Egbert en Els onmisbare ondersteunende krachten in Regio Tuigpaarden West. Natuurlijk zijn ze fanatiek fan van hun eigen paarden en vieren ze elk succes, maar alle rubrieken kunnen op hun support rekenen.
“We hebben hier in West een hele hechte groep echte tuigpaardenmensen met heel veel passie voor tuigpaarden. Speciaal in deze roerige tijd geeft dat een heel sterk verbonden gevoel. Mensen willen ergens bij horen. We moeten als tuigpaardvereniging één pact vormen en zorgen voor goed gevulde rubrieken. Belangrijk is dat we jonge mensen erbij betrekken, het publiek blijven boeien en vasthouden, én proberen nieuwe mensen te interesseren voor ons tuigpaard. Wij zijn immers ook zomaar ingestapt. We moeten zorgen voor blije paarden en blije gezichten”, sluit Els af.

Dit artikel komt uit het decembernummer van het KWPN Magazine. Wilt u graag meer lezen over de Fokkers van het Jaar? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, maandelijks thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop. 

Bron: KWPN (overname niet toegestaan)
Tekst: Dini Brouwer
Beeld: Jacob Melissen