Tijdens de laatste KWPN Stallion Show ging in Den Bosch verscheidene malen het dak eraf door uitzinnig publiek. Eén van die momenten was tijdens het optreden van Dirk-Jan van de Water met zijn nieuwe ster, de gouden Gelderse hengst Odin. Vrij vlot daarna maakte de ruiter uit Wadenoyen zijn debuut in het wereldbekercircuit en mocht hij op The Dutch Masters starten. Het succes van Dirk-Jan van de Water komt zeker niet zomaar uit de lucht vallen.

Dirk-Jan is al veel langere tijd succesvol met jonge paarden en we zagen hem op verschillende nationale kampioenschappen. In de Grand Prix weet hij momenteel fraaie scores te rijden met Grandville (v.Louisville). “Het was heel bijzonder om mijn debuut in de wereldbeker te maken”, blikt de ruiter terug. “Het was een supergave ervaring om eerst in Gotenburg en daarna voor eigen publiek in Den Bosch te mogen rijden. Ik had het niet zien aankomen en het was een hele ervaring voor me. Grandville krijgt nu even rust en ik ben alweer druk om volgende paarden Grand Prix-klaar te maken.”

Hoe het begon
Toch begon het voor Van de Water al vele jaren eerder. “Volgens mijn ouders klom ik al op een pony terwijl ik amper zelfstandig rechtop kon blijven zitten”, vertelt Dirk-Jan. “Mijn drie jaar oudere zus Lidian kreeg rijles van tante Dits, een zus van mijn vader, en dat wilde ik ook. Tante Dits was een bekende instructrice in de regio. Mijn tante was altijd vrolijk en gezellig, maar zeker ook consequent en soms streng. Ze heeft me echt zorgvuldig opgeleid. Ik ben begonnen op de zwarte shetlander Githa en heb daarmee ook wedstrijden gereden. Daarna stapte ik over op de grotere pony van Lidian, Opaal. Dat bleek een mismatch en ik lag er vaker naast dan dat ik erop zat. Zo raakte ik uiteindelijk wel een beetje de motivatie kwijt. Toen kwam er in de buurt een ervaren Z2-pony te koop, Glamour. Mijn ouders kochten hem voor mij. Daar heb ik onder begeleiding van tante Dits heel veel mee gewonnen en veel plezier aan beleefd. Ik startte Z2 met hem en mocht meedoen aan de Gelderse kampioenschappen.”

Toch in de paarden
“Ik was als veertienjarige al te lang voor een pony en toen kochten mijn ouders van kennissen een jonge merrie. Deze Wishper K was een dochter van de volbloedhengst Stravinsky (uit Liselot keur prest van Elegant, red.). Ik had Wishper een week thuis staan en toen reed ik met haar al rondjes door het weiland achter het huis. Met haar was ik Z1-dressuur en ik sprong ook met haar. Mijn ouders hadden zelf niets met paarden, maar ze hebben altijd achter me gestaan. Toch hadden ze liever dat ik een echt beroep ging leren, in plaats van dat ik in de paarden zou gaan. Timmeren heb ik altijd leuk gevonden, maar toen ik een open dag van een timmeropleiding bezocht, had ik niet het gevoel dat ik als homo ertussen zou passen. Dus koos ik voor de opleiding paardenhouderij bij Helicon. Ik werkte erbij op Dressuurstal Van Baalen en liep stage bij Marcel van Bruggen. Nadat ik mijn school had afgerond heb ik jarenlang en met veel plezier voor De Havikerwaard gereden.

Verliefd op Odin
“Je hebt in je leven een paar paarden waarop je verliefd bent en daarvan is Odin er zeker één; mijn Barbiepaard. Ik heb al vaker voor zijn eigenaar Marcel van Bruggen gereden en bij Odin zei ik meteen: ‘die wil ik rijden’. De toenmalige vriendin van Marcel was me voor, maar toen die relatie overging kreeg ik de kans. Omdat ik meestal van die hete paarden rijd, was ik nog even bang dat Odin te lauw zou zijn. Maar daarvan is geen sprake. Hij is superwerkwillig en doet heel makkelijk een tandje erbij. Hij geeft ook nooit op, maar blijft gaan en hij heeft zoveel plezier erin. Dat maakt hem geweldig om mee te rijden en Odin is ook nog eens beeldschoon om te zien natuurlijk.”

Rust en kwaliteit
“Odin werkt van nature altijd mee. In het werk is hij heel leergierig. Odin is voor zijn leeftijd al goed op niveau en als ik been geef gebeurt er echt wel wat. In de training vraag ik spelenderwijs wat meer van hem en dan voel ik dat hij veel aanleg heeft om te sluiten. Het zal me niets verbazen als hij later Grand Prix gaat lopen. Ik hield me nooit zo bezig met de Gelderse fokkerij, maar sinds Odin heb ik mijn ideeën wel bijgesteld. Ik denk dat het goed is dat er hengsten zoals Odin bestaan, hengsten die een bepaalde rust kunnen overbrengen, zonder dat de kwaliteit verloren gaat.”

Dit artikel komt uit het meest recente nummer van het KWPN Magazine. Wilt u graag meer lezen? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, maandelijks thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop.

Tekst: Gemma Jansen
Beeld: Jacob Melissen*